#15 Nigdy nie gasną

Autor: Alexandra Bracken
Wydawnictwo: Otwarte
Data wydania: 2014-08-13
    

    „Mam na imię Ruby. Niektórzy nazywają mnie Liderką, ale tylko ja wiem, kim jestem naprawdę. Potworem.
Przede mną najbardziej ryzykowana misja w moim życiu – wojna, w której stawką jest ocalenie tych, których kocham. Zwycięstwo może oznaczać przegraną bitwę o samą siebie.
Jestem ostatnią z Pomarańczowych i jestem gotowa na wszystko.”

     

      Gdy tylko ta książka pojawiła się w sprzedaży wiedziałam, że muszę ją mieć. Niestety z braku środków w moim portfelu nie mogłam sobie na nią pozwolić. Na szczęście moja przyjaciółka ją kupiła i dlatego mogę ją dla was opisać. Jest to kontynuacja „Mrocznych Umysłów”. Jednak czy druga część jest tak dobra jak pierwsza? Według mnie tak!

          Więc z poprzedniej części wiemy gdzie trafiła Ruby (Jeżeli nie wiecie radzę szybko to nadrobić). W Lidze Dzieci Ruby stała się maszyną do przeszukiwania czyichś umysłów. Nienawidziła tego, ale tylko tak mogła bronić ważne dla niej osoby. Gdy z Cate przekroczyła próg jej nowego domu poprzysięgła sobie, że z nikim się nie zaprzyjaźni i jak tylko nadarzy się okazja ucieknie. Los chciał inaczej. Poznała Nico, Vidę i Jude'a. Nawet nie zdawała sobie sprawy, że powoli się do nich przywiązuje.

       Ruby i Vida są na misji uwolnienia Więźnia 27. Jako, że są najmłodsze muszą słuchać rozkazów Roba. Gdy karze im osłaniać tyły i pilnować wejścia Vida protestuje i po chwili rusza za nimi. Ruby biegnie za nią, ale przeczuwa kłopoty. Chwilę później wybucha granat. Dziewczyny są pewne, że za tym wszystkim stoi Rob. Gdy ich komunikatory zostały uszkodzone chcą działać na własną rękę i znaleźć Więźnia 27. Po skończonej misji ( Rob był wściekły, ale Ruby nie wie czy z powodu tego, że to ona odnalazła więźnia, czy dlatego, że wraz z Vidą nie zginęły) Alban prosi naszą główną bohaterkę na rozmowę. Chce prosić ją by przeszukała umysł cennego dla niego więźnia. Jednak jak tylko Ruby odkrywa tożsamość tej osoby ma ochotę uciec. Okazuje się, że to Cole, brat Liama. Dziewczyna zauważa, że chłopak ukrywa pewne informacje dotyczące jego brata. Gdy zostają sami Cole opowiada o znajdującym się w niebezpieczeństwie Liamie. Gdy Cole ujawnia informacje o miejscu pobytu Liama, w Ruby budzą się dawne uczucia. Szybko mięknie i postanawia pomóc... Ale czy zrobiła dobrze? Nie lepiej zapomnieć o przeszłości i żyć dalej? No i gdyby spotkała Liama to co by mu powiedziała: „Cześć jestem Ruby dziewczyna, która wymazała ci pamięć?” Wydaję mi się, że ona często zadawała sobie te pytania. Jak dla mnie przez ten wybór wykazała się odwagą i dlatego podziwiam ją za to.

        Historia niesamowita, a zarazem ma się wrażenie, że prawdziwa. No bo czy nikomu z was nie przydarzyła się sytuacja, która z naukowego punktu widzenia jest niemożliwa? Ostrzegam! Książka wciąga. Gdy już przeczytacie nie pozostanie wam nic innego jak czekać na kolejną część. :)

Ocena:

6/6

Liss